سابقه و هدف: این مطالعه با هدف بررسی رابطه چاقی با آستانه حس چشایی با  تاکید بر پیامد های بالقوه ادراک چشایی تغییر یافته بر تغییر عادات غذایی و مضرات آن در اقراد چاق انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی برروی 72 نفر شامل 36 فرد چاق(*BMI>30) و 36 فرد با وزن نرمال(18.5 که از نظر فاکتور های اثرگذار بر چشایی با هم همسان بودند انجام گردید.ارزیابی آستانه حس چشایی توسط 3 سریال غلظت از محلول های ساکارز،سدیم کلرید،اسید سیتریک و کافئین به منظور سنجش حس چشایی شیرینی،شوری،ترشی وتلخی انجام شد.داده ها از طریق نرم افزار SPSS   نسخه 25و آزمون آماری Mann-U Whitney  مورد قضاوت قرار گرفت.سطح معنی داری در این مطالعه زیر 0.05 درنظرگرفته شد.
یافته­ها: در توزیع افراد مورد مطالعه بر حسب آستانه ادراک چشایی در غلظت های مختلف ؛طعم شوری بین افراد چاق و افراد دارای وزن نرمال  اختلاف معناداری وجود داشت و افراد چاق آستانه چشایی بالاتری در طعم شوری  نسبت به گروه شاهد داشتند. (0/001=P) در مورد طعم های شیرینی ، ترشی و تلخی اختلاف آماری معناداری بین گروه مورد و شاهد،مشاهده نشد. (0/05<P)
نتیجه گیری: بر اساس یافته های  این مطالعه ،آستانه چشایی  طعم شوری در افراد چاق نسبت به افراد با وزن نرمال به طور معناداری بالاتر بود .تفاوت معناداری در درک سایر طعم ها بین گروه های مطالعه وجود نداشت