خلاصه:

سابقه و هـدف: با توجه به کاربرد زیاد ماده قالبگیری آلژینات در دندانپزشکی و وجود انواع مختلف ساخت داخل و وارداتی در بازار، بررسی و کنترل کیفیت و خصوصیات این مواد از اولویت برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر تعیین ثبات ابعادی قالبهای تهیه شده از آلژینات ایرانی گلچای و آلژینات ساخت کارخانه بایر آلمان ( به عنوان نوع استاندارد ) بعد از نگهداری در محیط مرطوب به مدت زمان صفر ، 12 دقیقه و 60 دقیقه بوده است.

مواد و روش‌ها: تحقیق به روش تجربی آزمایشگاهی با 60 قالبگیری از یک مدل آکریلی فک پائین انجام شد (30 قالب برای هر نوع آلژینات). برای هر وقفه زمانی 10 قالب از دو نوع آلژینات گلچای و بایر اختصاص داده شد. قالبها به مدت صفر، 12 و 60 دقیقه در محیط مرطوب نگهداری و سپس با گچ استون ریخته شدند. بعد مزیودیستالی، ارتفاع اکلوزوژنژیوالی و فاصله بین قوسی کستهای گچی با استفاده از کولیس دیجیتالی با دقت 01/0 میلی متر اندازه گیری  شدند. اندازه­گیریهای بدست آمده در مورد سه متغیر بعد در هر دو نوع آلژینات  و در هر یک از زمانهای مورد مطالعه با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و  student t test و در سطح معناداری 05/0 انجام شد. به منظور بررسی اثر زمان، نوع آلژینات مصرفی و اثر متقابل دو متغیر از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان داد نمونه های آلژیناتهای گلچای و بایر از نظر متغیرهای بعد مزیودیستالی، ارتفاع اکلوزوژنژِوالی و فاصله بین قوسی تفاوت آماری معنی داری ندارد. (064/0<P) همچنین ثبات ابعادی قالبهای دو گروه آلژینات بعد از نگهداری در محیط مرطوب به مدت صفر ، 12 و 60 دقیقه یکسان بوده و تفاوت معنی داری نداشت.) 05/0>P)

نتیجه گیری: به نظر می رسد قالب های تهیه شده با آلژینات گلچای در طی زمان و در شرایط مرطوب، تغییرات ابعادی مشابه آلژینات بایر را دارد