|
ارتباط کورتیزول بزاق و اضطراب در استوماتیت آفتی عود کننده
|
معصومه شیرزایی*    |
| مرکز تحقیقات بیماری های دهان ودندان ،دانشکده دندانپزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی،زاهدان،ایران ، shirzaiy@gmail.com |
|
|
چکیده: (733 مشاهده) |
سابقه و هدف : استوماتیت آفتی عود کننده یکی از شایعترین بیماری های التهابی دهان با اتیولوژی مولتی فاکتوریال است. عوامل روحی- روانی از فاکتورهای احتمالی مسبب زخمهای آفتی عود کننده است که سطح کورتیزول را تحت تاثیرقرار می دهد.این مطالعه با هدف مقایسه سطوح اضطراب و کورتیزول بزاق در بیماران مبتلا به استوماتیت آفتی عود کننده (دوره فعال بیماری و دوره بهبودی) و افراد سالم صورت گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی و مورد-شاهدی نمونه بزاق غیر تحریکی 30 بیمار مبتلا به آفت بالای 10 سال (در مرحله زخم فعال و 2 روز پس از بهبودی) و 30 فرد سالم (گروه شاهد) که از لحاظ سن و جنس همسان بودند، جمع آوری و جهت ارزیابی سطح کورتیزول بزاق (روش الایزا) به ازمایشگاه ارسال شد.همچنین پرسشنامه Hamilton's anxiety scaleبرای ارزیابی سطح اضطراب شرکت کنندگان تکمیل گردید.داده ها با نرم افزار SPSS 20 و آزمون تی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: سطح کورتیزول بزاقی در بیماران مبتلا به آفت در دوره زخم فعال و بهبودی تفاوت معنی داری نداشت (0/171=P). سطح کورتیزول بزاقی در افراد سالم و بیماران مبتلا به زخم فعال آفتی تفاوت معنی داری نداشت (0/272=p). همچنین سطح کورتیزول در بیماران مبتلا به استوماتیت آفتی راجعه در دوره بهبودی و گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (0/97 = P). میانگین سطح اضطراب افراد مبتلا به آفت 3.2±17.6 و افراد سالم 2.7±9/15. تفاوت آماری مشخصی نداشت (P˃0.05)
نتیجه گیری: با توجه به نتایج سطح کورتیزول بزاقی طی دوره اولسراتیو و پس از بهبودی در بیماران مبتلا به آفت و گروه کنترل تفاوتچندانی ندارد همچنین سطح اضطراب و کورتیزول ارتباطی با وقوع آافت ندارد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: استوماتیت آفتی عود کننده، بزاق، کورتیزول |
|
|
متن کامل [PDF 687 kb]
(497 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: مطالعه اصیل |
موضوع مقاله:
بیماری دهان
|
|
|
|
|
|
