خلاصه:  

 سابقه و هدف: کیستها و تومورهای ادنتوژنیک اپیتلیالی از اپیتلیوم ادنتوژنیک و پوشش اپیتلیالی سطحی مخاط دهان منشأ میگیرند. تفاوت در پرولیفراسیون جزایر اپیتلیالی نقش مهمی در پاتوژنز این ضایعات دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی مقایسه ای فراوانی اپی تلیوم ادنتوژنیک در  بافت همبندکیست دنتی ژروس و ادنتوژنیک کراتوسیست در نمونه های ثبت شده در آرشیو بخش آسیب شناسی  دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 30 نمونه OKC و  30 نمونه کیست دنتی ژروس که به روش بیوپسی اکسیژنال تهیه شده بودند، انتخاب و اطلاعات بالینی شامل سن، جنسیت و مکان ضایعه از پرونده‌های آرشیو بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی اصفهان استخراج و ثبت گردید. سپس لام های هیستوپاتولوژی جهت تأیید تشخیص و شمارش جزایر و نوارهای اپیتلیوم ادنتوژنیک در بافت همبند ضایعات توسط دو پاتولوژیست مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات حاصل وارد نرم افزار SPSS23 شد و توسط آزمونهای دقیق فیشر، من ویتنی و کروس کالوالیس و تی تست مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها: تعداد نمونه های دارای جزایر اپیتلیالی بزرگ، کوچک و نوارهای اپیتلیالی بطور معنی دار در OKC بیشتر از کیست دنتی ژروس بود (0/014 =P ). بین میانگین تعداد جزایر اپیتلیالی بزرگ، کوچک و نوارهای اپیتلیالی براساس جنسیت و مکان در دوگروه تفاوت معنادار مشاهده نشد (0/05<P) درحالیکه با میانگین سنی بیماران رابطه معکوس و معنادار داشت(0/035=P) 
نتیجه گیری: به نظر میرسد نمونه های دارای جزایر اپیتلیالی بزرگ، کوچک و نوارهای اپیتلیالی ادنتوژنیک بطور معنی داری در OKC بیشتر از کیست دنتی ژروس بوده است و شاید این تفاوت در رفتاربیولوژیک و عود متفاوت این دو ضایعه نقش داشته باشد.
کلید واژه­ها: کیست دنتی ژروس، ادنتوژنیک کراتوسیست، کیست ادنتوژنیک