خلاصه:
سابقه و هدف:  بروز ادم و اکیموز پس از جراحی راینوپلاستی یکی از مشکلات جراحی می­باشد و به نظر می­رسد  تکنیک استئوتومی در میزان  ادم و اکیموز بعد از عمل تأثیرگذار باشد. تحقیق حاضر با هدف مقایسه‌ی دو روش جراحی در ایجاد ادم و اکیموز پری‌اربیتال پس از راینوپلاستی در میان مراجعه کنندگان به درمانگاه فک و صورت بیمارستان ایت الله کاشانی  اصفهان در سال 95 انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 20 بیمار جهت راینوپلاستی باز اولیه انتخاب و به صورت تصادفی در سمت راست با استئوتومی اینترنال و در سمت چپ با استئوتومی اکسترنال جراحی شدند.  درجات ادم و اکیموز اطراف چشم در روز ‌های 1 ، 3 و7 بعد از عمل محاسبه و با آزمون  t-test مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها: میزان ادم، یک روز بعد از عمل بین دو روش معنی‌دار نبوده ولی تفاوت‌ معنی‌داری بین دو روش در روزهای سوم(0001/ 0=p)   و هفتم  (05/ 0=P) بعد از عمل وجود داشته ،به طوریکه در روش اینترنال بیشتر از اکسترنال بود.تفاوت درجات اکیموز بیماران، 3 روز بعد از عمل بین دو روش معنی‌دار نبوده (05/ 0<P) ولی تفاوت‌ معنی‌داری بین دو روش در روزهای اول
(02/ 0=p)  و هفتم   (05/ 0=P) به دست آمد، به طوریکه درجات اکیموز در روش اینترنال بیشتر از اکسترنال بود.

نتیجه‌گیری: به نظر می رسد به دلیل مشاهده ی درجات ادم و اکیموز کمتر در روش استئوتومی اکسترنال و آسان تر بودن آن در مقایسه با روش اینترنال، استفاده از این روش در جراحی های پلاستیک بینی برای کاهش ادم و اکیموز ارجح است.