خلاصه:

سابقه و هدف: لیکن پلان یک بیماری نسبتاً شایع و مزمن پوستی است که غالباً مخاط دهان را گرفتار می­کند. بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی  (OLP) از علائمی رنج می برند که زندگی روزمره ی آن ها را در زمینه های مختلف تحت تاثیر قرار می دهند. گرچه اتیولوژی لیکن پلان دهانی، شناخته شده نیست، نقش اختلالات روانی به خصوص استرس، اضطراب و افسردگی در پاتوژنز بیماری مورد بحث است. هدف از این مطالعه تعیین سلامت روانی و کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی است.

مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، تعداد 35 بیمار مبتلا به OLP و 50 فرد سالم که از نظر سن، جنس و سطح بهداشت دهان یکسان شده بودند، حضور داشتند. هردوگروه، پرسشنامه های GHQ-28 و OHIP-14 را تکمیل کردند . معاینات دهانی نیز برای هر دو گروه صورت پذیرفت. در نهایت داده ها با نرم افزار SPSS V.18 با استفاده از آمارهای توصیفی، آزمون مجذور کای،
 T-Test و Mann-U- Whitney Test آنالیز شدند.

یافته‌ها: کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان در گروه بیماران مبتلا به OLP از  جنبه های محدودیت عملکردی و ناتوانی فیزیکی از نظر آماری به طور معنی داری پایینتر از گروه سالم بود به ترتیب(02/0 = P) و (03/0= P) . به علاوه از نظر آماری بین دو گروه از نظر وجود اختلالات روانی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ( 4/0= P )

نتیجه گیری: به نظر می­رسد که برخی از جنبه های کیفیت زندگی وابسته به سلامت دهان در بیماران مبتلا به OLP کاهش می یابد و ارتباط موثری بین اختلالات روانی در بیماران مبتلا به OLP دیده نمی­شود.