خلاصه:

  سابقه و هدف : سلول­های پالپ دندان شیری انسان توانایی تکثیر و تمایز بالایی از خود نشان می دهند و می توان با تمایز این سلولها به سلول های شبه ادنتوبلاست و استئوبلاست به بازسازی ساختمان از دست رفته دندان کمک کرد. برای ردیابی سلول ها نیز میتوان از روش های مختلفی استفاده کرد.

  مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی که با رعایت تمامی مسائل اخلاقی انجام یافته است، نمونه های دندانی از دندانهای شیری در حال افتادن کودکان 6 تا 11 ساله ای جمع آوری شدکه سابقه هیچ گونه بیماری سیستمیک و خطرناکی نداشتند. برای تسریع در جداسازی سلولها از دو روش آنزیمی و غیرآنزیمی استفاده شد. جهت ردیابی سلولها ، 10000 سلول جدا شده از بافت پالپ با 25 میلی کوری تکنسیم مخلوط شد و میزان فعالیت سلولی و محیط، جداگانه اندازه­گیری شدند.

  نتایج: یافته­های کشت سلولی مطالعه حاضر نشان داد که سلولهای جدا شده از بافت پالپ کلونی های مشتق از تک سلول تشکیل داده و به شکل واحدهای کلونی متشکل از سلولهای شبه فیبروبلاست رشد می کنند. رنگ آمیزی آلیزارین رد در این سلولها نشان دهنده بنیادین بودن این سلولها وتمایز آنها به استخوان بود. تمایز آدیپوسیتی سلول­های مزانشیمی استخراج شده از بافت پالپ بااستفاده از رنگ آمیزی اویل رد او نیز بیانگر تمایز آنها به بافت چربی بود. تماس سلولها با تکنسیم موجب نابودی آنها و در برخی از موارد فعالیت آنها را به شدت کاهش داد. به طوری که در مدت زمانهای تماسی 1 , 6,3 ,24, 48 ساعت، میزان بقای سلولها به ترتیب5/95, 5/85, 4/77, 4/68 و 3/57 درصد بود.

  نتیجه گیری: به نظر می رسد سلول های بنیادین پالپ دندان قابلیت قابل توجهی در تبدیل به بافت استخوان و چربی دارند و نشاندار سازی این سلول­ها با تکنسیم 99 M در طی زمان موجب کاهش قابل توجه بقا می­شود.