سابقه و هدف : از آنجایی که امروزه کامپوزیتها از جمله مواد بسیار پرطرفدار در دندانپزشکی ترمیمی می‌باشند، بررسی و تحقیق در رابطه با روشهایی جهت بهبود خواص مطلوب آنها بسیار مورد توجه است.از جمله یکی از خواص مهم کامپوزیتها درجه پلیمریزاسیون آنها می‌باشد. پلیمریزاسیون ناکافی کامپوزیت‌ها، یکی از اصلی‌ترین دلایل شکست ترمیم‌های کامپوزیتی است. بر اساس مطالعات انجام شده تنها 75-50% از این ماده پلیمریزه شده و مقادیر زیادی از پیوندهای دو گانه تبدیل نشده ویاناقص باقی مانده است. در صورتیکه این پلیمریزاسیون به درستی انجام نشود، پیامد آن حلالیت بالا، جذب آب و نهایتاً شکست ترمیم خواهد بود. با توجه به اینکه
FiltekP90 (3M ESPE,USA) ، کامپوزیتی با بیس متفاوت Silorane است و جدیداً وارد بازار شده است، سازنده Polymerization Shrinkage کمتر از 1% را گزارش می‌کند ولی مطالعات مستقل کمی در مورد آن انجام شده است به دلیل خلأ اطلاعاتی موجود در این زمینه، در این مطالعه اثر کامپوزیتهای Filtek P90 و Z250 بر میزان پلیمریزاسیون به روش DSC بررسی شد.

  مواد و روشها : 10عدد دیسک کامپوزیتی (هر گروه5 نمونه) با ابعاد 2×3میلی متر در قالبهای stainless steel آماده و مطابق دستور سازنده با دستگاه لایت‌کیور LEDTurbo(Apoza,Japan) با شدت اشعه mw/cm2 950 به مدت 20 ثانیه کیور شدند، به طوریکه زیر قالب یک صفحه مشکی جاذب نور قرار داده تا از انعکاس نور جلوگیری کند. قبل از انجام آزمون DSC ، نمونه‌ها درون محفظه‌هائی به دور از نور خورشید در دمای اتاق نگهداری شدند ، سپس نمونه‌ها با دستگاه
(Perkin Elmer,Norwalk,CT,USA) DSC مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج بدست آمده با تست آماری T-test مورد ارزیابی قرار گرفت.

  یافته‌ها: درجه پلیمریزاسیون در کامپوزیت Filtek p90 عبارت است از : 62.56 ± 5.12

  درجه پلیمریزاسیون در کامپوزیت Z250 عبارت است از : 71.65 ± 5.30

  میزان پلیمریزاسیون Z250 با اختلاف معناداری بیشتر از P90 بود (P<0.05) .

  نتیجه گیری : کامپوزیت Z250 میزان پلیمریزاسیون بالاتری نسبت به کامپوزیت Filtek p90 داشت.