سابقه و هدف: سوراخ چانه‌ای یکی از ساختمان‌های آناتومیک نرمال فک پایین می‌باشد که به صورت دو طرفه قرار گرفته است. جایگاه رادیولوژیک این لندمارک در نژادهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است ولی تا کنون بررسی دقیقی در جمعیت ایرانی صورت نگرفته است. هدف این مطالعه بررسی رادیوگرافیک این ساختمان یک جمعیت ایرانی است . مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از 190 مورد از رادیوگرافی پانورامیک بیمارانی که برای سایر مقاصد تشخیصی به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی تبریز مراجعه کرده بودند استفاده شد. رادیوگرافی ‌های به دست آمده توسط دو نفر متخصص رادیولوژی فک و صورت به صورت زیر مورد ارزیابی قرار گرفت : تعیین موقعیت سوراخ چانه ای نسبت به محور طولی دندان‌های فک پایین دو سمت، تعیین موقعیت سوراخ چانه‌ای نسبت به بردر خلفی راموس و میدلاین مندیبل، تعیین موقعیت عمودی سوراخ چانه‌ای نسبت به بردر تحتانی مندیبل و کرست آلوئولار، تعیین قرینگی سوراخ چانه‌ای دو سمت، تعیین شکل سوراخ چانه‌ای دو سمت . یافته‌ها:

  ا ز 190 رادیوگرافی مورد مطالعه 83 مورد مربوط به زنان و 107 مورد مربوط به مردان با میانگین سنی 94/3 ± 5/43 سال بود. همچنین رادیوگرافی های مورد استفاده شایعترین محل سوراخ‌های چانه‌ای در هر دو طرف بین دندان‌های 4 و 5 بود. شایع‌ترین شکل سوراخ چانه‌ای در هر سمت شکل گرد بود. در 68/83 درصد نیز سوراخ‌ها قرینه بودند .

نتیجه‌گیری: شایعترین محل سوراخ چانه‌ای بین دندان‌های چهارم و پنجم مندیبولار و شایعترین شکل سوراخ نیز گرد بود کلید واژه ها: سوراخ چانه ای، مندیبل ، رادیوگرافی پانورامیک