خلاصه : سابقه و هدف: با توجه به شیوع تغییر ابعادی قالب‌ها و تبعات آن و مصرف آلژینات‌های داخلی در سطح وسیع، این تحقیق جهت تعیین دقت ابعادی آلژینات آریادنت به عنوان نمونه داخلی و بایر به عنوان نمونه خارجی انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقیق با طراحی تجربی روی 17 نمونه آلژینات‌ها آریادنت (مورد) و بایر (شاهد) انجام گرفت. مدلی ساخته و قالبگیری از مدل اصلی توسط قاشقک اختصاصی با آلژینات های آریادنت و بایر انجام و قالب‌ها با گچ استون ریخته شد،کوچکترین و بزرگترین قطر، ارتفاع و فاصله بین دای‌ها با دستگاه اندازه گیری میکروسکوپی ( Integral Derby England ) سنجیده وداده‌ها با آزمون‌های paired T Test و Mann-Whitney مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته‌ها: تفاوت قطر کوچک وبزرگ، ارتفاع و فاصله محورهای دو دای کست حاصل از آلژینات بایر به ترتیب برابر با ، 6/185 ± 2/209 ، 7/230 ± 5/345 ، 1/213 ± 9/219 و 7/478 ± 3/328 میکرون و درآلژینات آریادنت به ترتیب برابر با ، 5 / 215 ± 3/198 ، 3/227 ± 8/342 ، 9/280 ± 7/336 و 5/265 ± 9/281 میکرون بود که هر دو نسبت به نمونه اصلی اختلاف معنی‌داری داشتند ( 0005/0 P < ). میزان تغییرات ابعادی دو نوع آلژینات، آلژینات بیار و آریادنت در مقایسه با یکدیگر معنی دار نبود (9/0 < P ). نتیجه‌گیری: دو ماده تغییرات ابعادی معنی‌دار نسبت به مدل اصلی داشتند که در پروتز ثابت عدم کاربرد اما برای قالب‌گیری نهایی پروتز متحرک قابل استفاده است.

کلید واژه ها: ماده قالب گیری دندانی، هیدروکلوئید غیرقابل برگشت، تغییرات ابعادی