سابقه و هدف:  این مطالعه با هدف بررسی استحکام باند برشی کامپوزیت به پرسلن Emax با استفاده از روش های مختلف آماده سازی سطح سرامیک بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی 36 دیسک پرسلنی ساخته و به چهار گروه شامل: آماده سازی با 1-سندبلاست(ذرات آلومینای 50 میکرونی)،2-9.5%HFرا به مدت 20 ثانیه،3- ابتدا سندبلاست و سپس توسط HF9.5% و 4-ابتدا توسط9.5%HFوسپس توسط سندبلاست تقسیم شدند.بر روی تمامی نمونه ها عامل سایلن(Bisco.USA،باندینگ(Scotch Bond Multipurpose, 3M USA و کامپوزیت (Z250 3M USAیکسانیبه کار رفت.در نهایت تست استحکام باند برشی آنها انجام شد.میانگین استحکام باند برشی برحسب مگاپاسکال توسطANOVA(a=0.05)وتست Tukey آنالیزشد.الگوی شکست نمونه ها با استریومیکروسکوپ بررسی شد.

یافته ها:  بالاترین میزان استحکام باند برشی گروه ها به ترتیب مربوط به گروه های سندبلاست+اچ با (6/19±38/52( HF(Mpa ،، اچ با HF +سندبلاست (3/58±26/87 (Mpa، اچ با (4/03±23/28 HF(Mpa (و  کمترین استحکام سندبلاست) 2/15±18/87((Mpa بود. (0/001>P ) میزان استحکام باندبرشی کامپوزیت به پرسلن emax در گروه سندبلاست بطورمعناداری پایین تر از گروهسندبلاست+اچ (0/001>P) و اچ+سندبلاست(0/002=P) بود. این میزان در گروهسندبلاست+اچ با HF بطورمعناداری بالاتر از گروه اچ با HF بود (0/001>P). این میزان در گروهسندبلاست+اچ باHF بطور معناداری بالاتر از گروهاچ+سندبلاست بود(0/001>P).بیشترین نوع شکست در همه ی گروه ها از نوع کوهزیو بود.