خلاصه:

سابقه و هدف: بروز ضایعات سفید دندانی، در افراد تحت درمان ارتودنسی به علت تغییر اکولوژی دهان، از ریسک بالایی برخوردار است.با توجه به اهمیت پیشگیری، تحقیق حاضر برای بررسی شیوع این ضایعات در بیماران تحت درمان ارتودنسی ثابت و نیز تأثیر عوامل مختلف بر آن طراحی شد.

مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی واز نوع مقطعی می‌باشد. نمونه های مورد بررسی شامل، 200 نفر و سطح باکال دندان های اینسایزور،کانین و پره مولرهای فک بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه شامل سن و جنس بیماران، تحصیلات والدین آنها و نیز تعداد دفعات مسواک زدن در طول شبانه روز، روش مسواک زدن و نوع مسواک مورد استفاده آنها، طول مدت درمان، استفاده یا عدم استفاده از نخ دندان، استفاده یا عدم استفاده از دهانشویه فلوراید در طول درمان، توسط معاینه گر تکمیل شده و سپس دندانها معاینه و فراوانی ضایعات سفید دندانی به صورت درصد بیان گردیدند .نقش عوامل مرتبط با آزمون Binary Logistic Regression بررسی شد.

یافته‌ها: در 90/5درصد نمونه‌ها حداقل یک دندان دارای ضایعه سفید بود. بیشترین شیوع در فک بالا، دندان لترال و در فک پایین، پره مولر اول بود. مدت درمان، تأثیر مثبت بر شیوع ضایعات داشت. (0001/>P) استفاده از فلوراید در طول زمان و تعداد دفعات مسواک زدن در شبانه روز، باعث کاهش معنی‌داری ضایعات شده بود. (0/008= P) و(0/003= P)نوع مسواک و استفاده از نخ دندان و سن و جنس بیماران تأثیر معناداری در شیوع ضایعات نداشت. در بیماران با والدین دارای تحصیلات بالاتر شیوع ضایعات سفید دندانی بیشتر بود (0/006>P).

 نتیجه‌گیری:

 شیوع ضایعات سفید در بیماران تحت درمان ارتودنسی ثابت قابل توجه است. عواملی نظیر استفاده از دهان‌شویه‌های حاوی فلوراید و افزایش دفعات مسواک زدن در شبانه روز در کاهش این ضایعات تأثیر معنی داری دارد.