سابقه و هدف: یکی از عوارض شایع در درمان ارتودنسی ثابت در طی درمان، مشکلات پریودنتال می باشد. روش های درمانی مختلف مثل دهانشویه ها، آنتی بیوتیک ها و امروزه لیزر تراپی برای درمان مشکلات پریودنشیوم بیماران ارتودنسی انجام می شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر لیزر دیود برتعداد میکروارگانیسمهای پریوپاتوژن در مایع شیارلثه ای بیماران ارتودنسی ثابت فاقد التهاب لثه بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 12 بیمار با ارتودنسی ثابت و فاقد ژنژیویت و پریودنتیت انتخاب شدند. دندان های پرمولر دوم چپ و راست یک فک آنها به عنوان گروه مورد و شاهد در نظر گرفته شد و پس از معاینات کامل پریودنتال، قبل و بعد از لیزر از مایع شیار لثه ای بیماران نمونه گیری شد و پس از گذشت 2 هفته و 6 هفته بعد از تابش لیزر مجددا نمونه گیری انجام شد و نمونه ها به آزمایشگاه منتقل شدند. داده ها توسط آزمون های آماری ویلکاکسون و من-ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین چهار نوع پریوپاتوژن مورد مطالعه بلافاصله بعد از تابش لیزر کاهش معنادار داشتند (0/001 > P)  و این کاهش بعد از گذشت دو هفته همچنان ادامه داشت ولی پس از شش هفته فقط میانگین Prevotella intermedia (008/0=p) و porphyrpmonas gingivali کاهش معنادار داشت.(0/002 = P)
نتیجه گیری: لیزر تراپی در کاهش تعداد میکروارگانیسم های پریوپاتوژن در مایع شیارلثه ای بیماران ارتودنسی ثابت فاقد التهاب لثه موثر می باشدکه این اثربرروی Actinomyces comitansa وActinomyces odontolyticus   ماندگاری کمتری دارد.