خلاصه:

سابقه و هدف: IgA ترشحی ایمونوگلوبولین غالب بزاقی و مکانیسم اختصاصی دفاعی در حفره دهان می باشد. سیگار کشیدن  احتمالا می­تواند میزان IgA ترشحی بزاق را تغییر دهد. این تحقیق با هدف بررسی رابطه ی سیگار با میزان IgA  ترشحی بزاقی انجام گرفت.
مواد وروش ها: این مطالعه Historical cohort  بر روی 40 نفر (20 نفر در گروه مورد و20 نفر در گروه شاهد) انجام شد اطلاعات مورد نیاز مانند سن، BOP(خونریزی حین پروبینگ) ، وجود ضایعات دهانی، بیماری سیستمیک، مصرف دارو،خشکی دهان،تحلیل لثه کلینیکی (CAL) و سابقه درمانهای دندانپزشکی در یک ماه اخیر با تکمیل پرسش نامه، مشاهده و معاینه­ی کلینیکی به دست آمد. سپس بین ساعات 9 تا 12 صبح در حالت استراحت 1سی سی  بزاق غیر تحریکی به روش Spitting از نمونه ها گرفته شد و در عرض 2 ساعت به آزمایشگاه ارسال گشت. نتایج بدست آمده توسط آزمونهای آماری Tو multiple linear regression  تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داده که میزان IgA ترشحی بزاق در گروه سیگاری 93±164 به طور معنی داری نسبت به گروه غیر سیگاری (148±232) پایین تر بود. (04/=P)
نتیجه گیری: به نظر می­رسد مصرف سیگار با کاهش سطح IgA بزاق نقش مهمی در ایتولوژی بیماری­های دهان مرتبط با سیگار دارد.
کلمات کلیدی: IgA ، مصرف دخانیات ، سیستم ایمنی