خلاصه:

سابقه و هدف: هروئین یک ماده مخدر، از گروه نیمه سنتتیک اپیوئیدها است. این ماده مخدر عوارض سیستمیک،سایکولوژیک وهمچنین عوارض دهانی - دندانی را به دنبال دارد که از عوارض دهانی- دندانی آن می توان به افزایش ریسک پوسیدگی،پریودنتیت و براکسیسم اشاره کرد.هدف از این تحقیق بررسی عوارض دندانی در این افراد است.

مواد و روش ها: در این نوع مطالعه مورد-شاهدی تعداد 30 نفر از وابستگان هروئین و 30 نفر از مصرف کنندگان سیگار انتخاب شدند. دو گروه از لحاظ سن،جنس،موقعیت اجتماعی- اقتصادی و عدم مصرف ماده مخدر دیگر تطابق داده شدند. پس از  معاینه دقیق این افرادو تهیه پرسشنامه داده ها با آزمون T-test، MANN- U- WHITNEY و chi-square test تجزیه و تحلیل شدند.

 یافته ها:  D (پوسیدگی) و DMF در افراد مصرف کننده هروئین به طور معنی داری بیشتر از افراد غیرمصرف کننده هروئین بود (001/0 > P  )F  (ترمیم دندان) در افراد مصرف کننده هروئین به طور معناداری کمتر از افراد غیر مصرف کننده هروئین بود.
M ( از دست دادن دندان) در دو گروه تفاوت معناداری نداشت ( 86/0 = P). میانگین تعداد دندان های سایش یافته  در افراد مصرف کننده هروئین بیشتر از گروه کنترل بود. خشکی دهان و وجود براکسیسم در گروه وابسته به هروئین بیشتر از گروه کنترل بود. استفاده از مسواک و نخ دندان در گروه مصرف کننده هروئین کمتر بوده است.

نتیجه گیری: مصرف هروئین باعث پوسیدگی­های دندان  و به طور غیر مستقیم موجب بیماری های دهان می شود.