سابقه و هدف: بیماری پریودنتال یک بیماری عفونی مزمن و چند فاکتوری است که با تخریب غیرقابل برگشت رشته های کلاژن و دیگر اجزای سازنده‌ی لثه و لیگامان پریودنتال وتحلیل استخوان آلوئول اطراف دندان و تولید پاکت پریودنتال مشخص می‌شود.  پاسخ میزبان به بیماری پریودنتال شامل تولید آنزیم های مختلف است که در اثر آسیب و مرگ سلول های استرومال، اپیتلیال ویا سلول های التهابی آزاد می شوند. هدف از این تحقیق، مقایسه غلظت آنزیم  بزاقی آلکالین فسفاتاز در بیماران مبتلا به پریودنتیت  خفیف و پریودنتیت متوسط تا شدید و بیماران با  پریودنشیم سالم بود.موادوروش ها: در این تحقیق تجربی بزاق غیرتحریکی 20نفر از بیماران مبتلا به پریودنتیت خفیف و 20فردمبتلا به پریودنتیت متوسط تا شدید و20نفر از افراد با لثه سالم جمع‌آوری شد. میانگین میزان آنزیمهای بزاقی آلکالین فسفاتاز  با استفاده از تکنیک Kinetic اندازه گیری شد. در پایان داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و توکی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز بزاقی در گروه افراد با لثه سالم3/4±25/9در گروه با پریودونتیت خفیف6/7 ± 3/21 و با پریودونتیت متوسط تا شدید 9/11 ±75/33بود و بین گروه های مختلف اختلاف اماری معنی داری وجود داشت (05/0P<). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین غلظت آنزیم آلکالین فسفاتازدربیماران مبتلا به بیماری پریودنتال بیشتر از افراد سالم بوده و این آنزیم می تواند نشانگر خوبی برای تعیین میزان تخریب بافتهای پریودنتال باشد.

کلید واژه ها: آلکالین فسفاتاز، بزاق، بیماری پریودنتال

                                                                                                      :