:: دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1389،دوره 7،شماره2 1389 ) ::
جلد 7 شماره 2 صفحات 41-32 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی میزان Relapse درمان های ارتودنسی و عوامل مرتبط با آن
احمد شیبانی نیا*، ناصر ولایی، محمد علی صغیری، میترا وثوقی، مهران نوربخش
گروه ارتودنسی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران
چکیده:   (36977 مشاهده)

  بررسی میزان Relapse درمان های ارتودنسی و عوامل مرتبط با آن

  

  دکتر احمد شیبانی نیا 1 # مهندس ناصر ولایی 2 دکتر محمد علی صغیری 3 دکتر میترا وثوقی 4 دکتر مهران نوربخش 5

  1- استادیار گروه ارتودنسی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران

  2- عضو هیئت علمی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران

  3- استادیار گروه مواد دندانی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران

  4- دندانپزشک

  5- استادیار گروه پروتزهای ثابت واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران

  

 

  خلاصه:

  سابقه و هدف: با توجه به روند استفاده از درمان های ارتودنسی و اهمیت Relapse و نگرانی ها از Relaps e متعاقب درمان و خلا اطلاعاتی در جامعه ایرانی و کاستی هایی که در تحقیقات قبلی وجود داشته است و به منظور تعیین میزان شیوع Relapse درمان های ارتودنسی و عوامل مرتبط با آن ، این تحقیق روی مراجعین به کلینیک خصوصی در شهر تهران در سال 1388 انجام گرفت.

  مواد و روش‌ها: تحقیق به روش Cross Sectional انجام شد. کلیه بیمارانی که با تشخیص ناهنجاری های مختلف تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته و وضعیت ناهنجاری ها مشخص و کست قبل از درمان و نیز خاتمه درمان وجود داشته و به فراخوان برای بررسی Relapse پاسخ دادند و حداقل 4 سال از درمان آنها گذشته بود مورد مطالعه قرار گرفتند. در فراخوان مجددا کست تهیه و شاخص های irregularity index, arch length, inter canine width, inter premolar width, Canine Width, premolars width, Inter Molar Width در دو فک بالا و پایین مجددا اندازه گیری و اگر هر یک از شاخص ها تغییر کرده بود به عنوان Relapse تلقی شد.و نقش عوامل جنس ، سن شروع درمان ، روش درمان ، طول درمان ، نوع اکلوژن ، طول مدت استفاده از Retainer و سابقه خانوادگی با بروز Relapse تعیین گردید و با آزمون کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

  یافته‌ها: از تعداد 200 نفر که واجد شرایط بود 52 نفر (26 درصد) به فراخوان پاسخ دادند و مورد بررسی قرار گرفتند. میزان Relapse در 5/61 درصد و بدون توجه به شاخص Irregularity Index 3/42 درصد بود.مهمترین شاخص Relapse مربوط به Maxillary Irregularity Index به میزان 37 درصد و بعد Irregularity Index Mandibular به میزان 17 درصد و کمترین مربوط به Mandibular Arch length به میزان 2 درصد بود و میزان Relapse با طول درمان کمتر از 24 ماه به طور معنی داری افزایش می یافت(0001/0 p< ).

  نتیجه‌گیری : به هر حال میزان Relapse با و بدون Irregularity Index بالا ، جای نگرانی دارد با توجه به تبعات شناخته شده آن مطالعه برای اتیولوژی و متعاقب آن اقدامات پیشگیرانه برای کاهش Relapse را توصیه می نمائیم.

  کلید‌واژه‌ها: برگشت ناهنجاری، دوره نگهدارنده ، دوره قبل از درمان ، دوره پس از درمان ، مال اکلوژن ، شاخص Irregularity .

 

  وصول مقاله: 5/12/88 اصلاح نهایی: 28/2/89 پذیرش مقاله: 12/4/89

 

واژه‌های کلیدی: برگشت ناهنجاری، دوره نگهدارنده، دوره قبل از درمان، دوره پس از درمان، مال اکلوژن، شاخص Irregularity
متن کامل [PDF 414 kb]   (4409 دریافت)    
نوع مطالعه: مطالعه اصیل | موضوع مقاله: جراحی-


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1389،دوره 7،شماره2 1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها