سابقه و هدف:  درمانهای متداول سرطان، معمولا عوارض پیچیده ای دارند. هم چنین مقاومت سلولهای سرطانی به درمانها نکته ویژه ای است که نیاز به درمانهای آلترناتیو منجمله استفاده از ترکیبات گیاهی را مشخص می کند. هدف این مطالعه بررسی اثر ضدسرطانی عصاره آبی گیاه گل محمدی بر روی سل لاین سرطان دهان بوده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ، اثر سمیت عصاره آبی گل محمدی با غلظتهای مختلف طی مدت زمان 48 ساعت و با تکرار آزمایش 5 بار، بر زیست پذیری سلولهای کارسینوما دهان انسان (سل لاین NCBI No#C152) و سلولهای نرمال فیبروبلاست لثه (سل لاین HF2FF)، با روش MTT بررسی و در نهایت، جذب نوری (Optical density) محلول بدست آمده در طول موج ۵۷۰ نانومتر با دستگاهElisa Reader  خوانده شد و نهایتا نرخ مهار رشد سلولها (درصد) بدست آمد. نتایج حاصله با استفاده از آزمون Two Way ANOVA  ارزیابی شد و برای مقایسه غلظتها از آزمون POST HOC Tukey استفاده شد.

یافته ها:  نتایج نشان داد که عصاره آبی گل محمدی بر روی زیست پذیری رده سلول های سرطانی نسبت به گروه کنترل منفی تاثیر داشته و باعث کاهش زیست پذیری سلولهای سرطانی شده است. این اثر با افزایش غلظت عصاره نسبت معکوس داشته است. گرچه این اثر از نظر آماری تفاوت معناداری نشان نداده است. (0/05<P). همچنین کاهش میزان زیست پذیری در سلولهای فیبروبلاست نرمال لثه در اثر استفاده از غلظتهای مختلف عصاره نیز مشاهده شد (0/05<P). آزمون two way Anova نشان داد  Interaction یا اثر متقابل بین متغیر مستقل (غلظت عصاره) و متغیر وابسته (زیست پذیری سلولها) بسته به متغیر مستقل (نوع سلول سرطانی و یا سالم) معنا دار نیست. (0/8<P)

نتیجه گیری: به نظر می رسد عصاره گل محمدی موجب کاهش زیست پذیری سلول های سرطانی و سلول های فییروبلاست نرمال لثه می گردد.