خلاصه:

سابقه و هدف: با توجه به ساختار کامپوزیتی استخوان طبیعی فک، از دو زیست ماده‌ی  ژلاتین و بتا‌‌تری کلسیم فسفات (b-TCP) در مهندسی بافت استخوان به کرات استفاده شده است. باوجود ویژگی‌های مطلوب داربست‌های ساخته شده بدلیل خواص مکانیکی ضعیف و تخریب‌پذیری بالا کاربرد آن‌ها محدود شده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر حضور زیست ماده کلینوپتیلولیت با ویژگی های منحصربه فردی چون خواص مکانیکی قابل توجه، نرخ پایین تخریب‌پذیری و ویژگی‌های زیست‌سازگاری بسیار مطلوب در داربست‌های ژلاتین و b-TCP است.

مواد و روش ها: ساخت داربست متخلخل به صورت نمونه‌ای با درصد وزنی 50 ژلاتین، 25 b-TCP و 25 کلینوپتیلولیت با روش خشکایش انجمادی انجام گرفت. از آنالیز SEM  و نرم افزار image j  جهت بررسی مورفولوژی سطح داربست و یافتن فراوانی تخلخل داربست‌ها استفاده شد. در پایان کار آنالیز استحکام فشاری داربست‌ها نیز ارزیابی شد.

یافته ها : در داربست‌های clinoptilolite/b-TCP/Gelatin اندازه حفراتی با میانگین اندازه 250 نانومتر ثبت شده ‌است، که بهترین سایز برای رگ‌زایی است. علاوه بر ژلاتین، کلینوپتیلولیت نیز بر تخلخل اثر مثبت داشته است. با انجام آنالیز استحکام فشاری، مدول یانگ نیز  پس از افزودن کلینوپتیلولیت از 100 به 166 مگاپاسکال افزایش داشته، که کلینوپتیلولیت موثرترین عامل در تغییر این مدول است.

 نتیجه گیری: با درنظر گرفتن نتایج می‌توان این‌گونه استنتاج کرد که کلینوپتیلولیت علاوه بر بهبود و ارتقای خواص مکانیکی داربست‌های کامپوزیتی تاثیر قابل توجهی بر روی افزایش سایز و فراوانی تخلخل داربست‌های مهندسی بافت استخوان فک داشته‌است. طبق خصوصیات بدست آمده می‌توان گفت که نمونه‌‌ی معرفی شده متناسب با خصوصیات داربست خارج سلولی  (ECM) بافت استخوان فک می‌باشد و انتخاب مناسبی در مهندسی بافت این نوع استخوان خواهد بود.