خلاصه:
سابقه و هدف: رفتار زیستی سلول های اندوتلیال به لحاظ رشد و اتصال روی داربست (ADM) Acellular Dermal Matrix اهمیت دارد. این مطالعه با هدف بررسی رفتار زیستی سلول های اندوتلیال، روی دو نوع داربست تجاری داخلی در سال 1397 انجام گرفت
ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ: تحقیق به روش تجربی انجام گرفت ﺳﻠﻮل ﻫﺎی اندوتلیال اﻧﺴﺎﻧﯽ مشتق شده از سیاهرگ نافی انسانی به صورت آزمایشگاهی ﮐﺸﺖ داده ﺷﺪﻧﺪ. دو نوع (ADM ) شامل گروه 1: همانندساز بافت کیش و گروه 2 شرکت دانش بنیان فرآورده بافت ایرانیان) در مطالعه به کار رفت. ﺗﮑﺜﯿﺮ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎ در ﻧﻤﻮﻧﻪ دارﺑﺴﺖ ﻫﺎ و ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل در 12 ﺳﺎﻋﺖ، 24 ﺳﺎﻋﺖ، 84 ﺳﺎﻋﺖ و 7 روز ﺑﻌﺪ از ﮐﺸﺖ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﮐﻠﺮیﻤﺘﺮیﮏ

MTT 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide ) ارزیﺎﺑﯽ شد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزیﺎﺑﯽ ﻣﻮرﻓﻮﻟﻮژی سلولی، ﺳﻠﻮل ﻫﺎ ﺑﻌﺪ از 24 ﺳﺎﻋﺖ اﻧﮑﻮﺑﺎﺳﯿﻮن ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اﺗﺎﻧﻮل و Hexamethyldisilazane (HMDS) دﻫﯿﺪراﺗﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻄﺮات ﭘﻼﺗﯿﻨﯿﻮم ﭘﻮﺷﺶ داده ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﻣﺴﺎﺣﺖ و ﻣﺪور ﺑﻮدن ﺗﻮﺳﻂ ﻣﯿﮑﺮوﺳﮑﻮپ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯽ ﻣﻮرد ارزیﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
یافته ها: ﻣﯿﺰان اﺗﺼﺎل ﺷﺎﺧﺺ MTT و DAPI (4′,6-diamidino-2-phenylindole) در  هر ﺳﻪ ﮔﺮوه ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮد(0/4P<  ) در پیگیری 1 هفته ای میزان رشد در گروه کنترل 0/001 ± 2/66، داربست 1، 0/192±2/09 و داربست 2، 0/17±1/64 بود که این اختلاف لحاظ آماری بین سه گروه معنادار بود. (0/01>P)
ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی: به نظر می رسد در ﺷﺮایﻂ آزﻣﺎیﺸﮕﺎﻫﯽ هر دو داربست مورد مطالعه از ﻟﺤﺎظ اﺗﺼﺎل ﺳﻠﻮﻟﻬﺎی اندوتلیال مشابه می باشند اﻣﺎ رﺷﺪ ﺳﻠﻮل ﻫﺎی اندوتلیال ﺑﺮ روی دارﺑﺴﺖ 1 ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دارﺑﺴﺖ 2 ﭘﺲ از 7 روز ﺑﯿﺸﺘﺮ بود.