سابقه و هدف: در مطالعه حاضر با توجه به اهمیت بکارگیری ایمپلنتهای کوتاه در فضاهای کوچک بین ناحیه بیدندان، تحلیل تنش دو کیفیت متفاوت از استخوان فک D2 و D3 اطراف سه نوع مینی ایمپلنت با استفاده از روش المان محدود انجام گردید.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی سه نوع میلی ایمپلنت استئوکرف دنتیس و دیو وارد مطالعه شدند. جهت بارگذاری، یک نیروی عمودی 100 نیوتنی و نیروی جانبی 100 نیوتنی با زاویه 45 درجه بر روی بالاترین قسمت اباتمنت اعمال شد. مقادیر تنش در مینی ایمپلنت و استخوان پیرامونش با استفاده از نرمافزار ABAQUS ارزیابی شد.
یافتهها: یافته ها نشان داد که مقادیر تنش فون مایزز در استخوان با کیفیت D3 برای تمامی ایمپلنتها بیشتر از استخوان D2 میباشد، همچنین مقدار تنش در استخوان کورتیکال بیشتر از استخوان اسفنجی میباشد.
نتیجهگیری: در تمامی سیستمهای مورد بررسی بزرگی تنشها در استخوان، در محدوده فیزیولوژیک بود. علاوه بر این نحوه توزیع تنش نیز در استخوان کورتیکال در تمامی سیستمهای مورد بررسی مشابه بود. همچنین مقدار حداکثر تنش در گردن ایمپلنت در محل اولین رزوه ایمپلنت بوده و مینی ایمپلنت استئوکر تنش کمتری رادر استخوان ایجاد کرد.
