سابقه و هدف: امروزه جهت رسیدن به طرح درمان جامع  و تشخیص صحیح، تجویز رادیوگرافی به تعداد مناسب از یک طرف و حفظ اصول حفاظت بیماران در برابر اشعه غیر ضروری چالش بزرگ پیش روی دندانپزشکان می­باشد این مهم در درمان­های جامعی چون ارتودنسی و جراحی های بازسازی ناحیه فک و صورت اهمیت بیشتری پیدا می کند.

لذا اندازه گیری مقادیر دوز دریافتی ارگان های حیاتی حین تصویر برداری­های مختلف دندانپزشکی و مقایسه آنها با هم امروزه مورد توجه قرار گرفته است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی دوزیمترهای کالیبره شده  TLD(Thermoluminiscent dosimeter) در 12 ارگان مختلف فانتوم قرارداده شد و تحت تصویربرداریهای دیجیتال پانورامیک،لترال سفالومتری، سری کامل پری اپیکال field of view ماگزیلوفاسیال  CBCT با دو دستگاه مختلف قرار گرفت. جهت پایایی، دوزیمتری سه بار انجام شد و نتایج پس از محاسبه میانگین و انحراف معیار با آزمون  ANOVA آنالیز  شدند.

یافته ها:

 بیشترین دوز جذبی مربوط به غده بزاقی تحت فکی راست با  دستگاه CBCT ASAHI به میزان4997 میکروسیوت و سپس مغز استخوان راموس راست با  همان دستگاه بوده و کمترین دوز متعلق به لوب فرونتال مغز با رادیوگرافی دیجیتال داخل دهانی به میزان16  میکروسیوت بود. در مجموع دوز جذبی در دستگاه ASAHIبیشتر از NEWTOMبود. همچنین دوز جذبی در اسکنرهای  CBCT بیشتر از تصویربرداری دیجیتال خارج دهانی و  دیجیتال داخل دهانی بود. (001/0>P)  

نتیجه گیری:

دوز جذبی  اندامها در سر و گردن حین تصویربرداری باFOV(Field of View) بزرگ CBCT بیشتر از تصویربرداری های دیجیتال خارج دهانی و دیجیتال داخل دهانی می­باشد.