دقت توموگرافی خطی در ارزیابی پهنای مندیبل در محل بوردر فوقانی کانال مندیبولار

  دکتر سیده طاهره محتوی پور ^#1 دکتر فاطمه شاهسواری ² دکتر حوریه باشی‌زاده فخار ³ دکتر فرید ابوالحسنی⁴

  1- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

  2- استادیار گروه آموزشی پاتولوژی دهان، فک و صورت، واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی

  3- استادیار گروه آموزشی رادیولوژی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

  4- استادیار گروه آموزشی آناتومی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران

  خلاصه:

  سابقه و هدف: یافتن روش دقیق و کم هزینه در اندازه‌گیری پهنای استخوان برای تعیین ابعاد ایمپلنت ضروری است. توموگرافی خطی روش بسیار کم هزینه‌ ای است و از آنجا که در مورد دقت دستگاه توموگرافی خطی در ارزیابی پهنای مندیبل یافته های مستند و دقیقی در دسترس نمی باشد هدف از این مطالعه ارزیابی دقت توموگرافی خطی در تعیین پهنای استخوان مندیبل بود.

  مواد و روش ها: در این مطالعه تشخیصی(بررسی دقت یک روش‌) 23 محل برروی چهار مندیبل خشک انتخاب شد و بانشانه‌های فلزی در رأس کرست مشخص گردید. بعد از انجام توموگرافی خطی در محل‌های ذکر شده عرض مندیبل در محل مورد بوردر فوقانی کانال مندیبل برروی مقاطع توموگرافی تعیین گردید. سپس مندیبل ها برش داده شدند. ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر واقعی و مقادیر بدست آمده از تصاویر تعیین شد. با محاسبه میانگین خطا با اعمال ضریب بزرگنمایی، درصد خطاهای قابل قبول در محدوده 1 ± میلی متر محاسبه گردید. به منظور تطبیق بیشتر اندازه‌ها با واقعیت، معادله رگرسیون خطی نوشته شد و درصد خطاهای قابل قبول در محدوده 1 ± میلی متر محاسبه شد.

  یافته ها : ضریب همبستگی پیرسون بین توموگرافی خطی و واقعیت در ارزیابی ضخامت مندیبل 813/0= r ،0001/0 p < محاسبه شد. میانگین مقادیر مطلق اختلاف بین اندازه گیری ضخامت با توموگرافی خطی و مقادیر واقعی 3/0 میلی متر (13/1= SD ) بود و 5/56% از اندازه‌ها در محدوده خطای قابل قبول 1 ± میلی متر قرار گرفتند با کاربرد معادله رگرسیون خطی 8/51% از اندازه‌ها در محدوده خطای قابل قبول1 ± میلی متر قرار گرفتند.

  نتیجه گیری : توموگرافی خطی در ارزیابی پهنای مندیبل باید با احتیاط بیشتری مورد استفاده قرار گیرد.

  کلید واژه‌ها: توموگرافی، مندیبل، ایمپلنت .

  وصول مقاله: 10/4/89 اصلاح نهایی: 13/6/89 پذیرش مقاله: 20/9/89