سابقه و هدف:از مهمترین مشکلات در دندانپزشکی عدم وجود مواد دندانی فیشورسیلانت با چسبندگی واقعی و سیل کافی میباشد که ریزنشت لبهای را به دنبال خواهد داشت. از آن جایی که در مورد ضرورت استفاده از باندینگ و مفید بودن آن در کاهش ریزنشت اختلاف نظر وجود دارد لذا در تحقیق حاضر میزان ریزنشت فیشورسیلانت در حضور و عدم حضور این ماده به طور آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است.
در این مطالعه تجربی تعداد 45 دندان پرمولر سالم با شرایط مناسب انتخاب شدند و به طور تصادفی به 3 گروه تقسیم گردیدند. بر روی دندانهای هر سه گروه با یک روش فیشورسیلانت قرار داده شد با این تفاوت که در گروه اول فیشورسیلانت به تنهایی بعنی بدون باندینگ و در گروه دوم فیشورسیلانت با ماده باندینگ نسل پنجم (Single bond)و در گروه سوم فیشورسیلانت به همراه ماده باندینگ نسل هفتم ( و Mann-U-Whitneyیافتهها:نتیجه گیری:نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از باندینگ نسل 5، نسبت به عدم کاربرد باندینگ وباندینگ نسل 7،کاهش بیشتری در ریز نشت فیشور سیلانت بدنبال خواهد داشت.