:: دوره 7، شماره 3 - ( پاييز 1389 1389 ) ::
جلد 7 شماره 3 صفحات 36-30 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه تاثیر سه نوع باندینگ خود اچ شونده بر میزان ریز نشت و استحکام باند برشی عاج
سعید نعمتی انارکی* ، سپیده بانوا ، ناصر ولایی ، حامد کرکه آیادی
بخش دندانپزشکی ترمیمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد دندانپزشکی تهران ، ssnemati@gmail.com
چکیده:   (40563 مشاهده)

  مقایسه تاثیر سه نوع باندینگ خود اچ شونده بر میزان ریز نشت و استحکام باند برشی عاج

  

  دکتر سعید نعمتی انارکی 1 # دکتر سپیده بانوا 1 مهندس ناصر ولایی 2 دکتر حامد کرکه آبادی 3

  

  1- استادیار بخش ترمیمی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی

  2- عضو هیات علمی دانشگا ه آزاد اسلامی و دانشگاه شهید بهشتی

  3- دندانپزشک

 

  

  خلاصه:

  سابقه و هدف: ریز نشت و استحکام باند برشی دو چالش بزرگ در ترمیم های کامپوزیتی بوده و با توجه به وجود تناقض در نتایج استحکام سه نوع از باندینگ های خود اچ شونده و برخی کاستی ها در مطالعات قبلی ، این مطالعه با هدف مقایسه سه نوع باندینگ Prompt L-pop, AdheSE -و SE bond از نظر استحکام باند برشی و ریزنشت در حفرات کامپوزیتی به صورت آزمایشگاهی انجام شد.

  مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش تجربی برروی 60 دندان پرمولر انسان انجام شد .( 30 دندان جهت ریزنشت و 30 دندان جهت استحکام باند برشی ). در سطح با کال دندانها حفرات کلاس V با ابعاد2 میلی متر ، عمق3 میلی متر ، طول2 میلی متر ، عرض و بول 5/0 میلی متر در مارژین های مینایی تهیه شد. لبه مارژین ژنژیوالی بر روی سمان و یک میلیمتر زیر CEJ و لبه اکلوزال بر روی مینا قرار گرفت. نمونه ها بطور تصادفی به 3 گروه 10 تایی تقسیم شدند: در گروه A از باندینگ SE bond (Kuraray Japan) درگروه B ا ز ( 3M ESPE, USA ) Prompt L-pop و در گروه C از AdheSE (Vivadent Liechtenstein) استفاده شد و تمامی نمونه ها با کامپوزیت Z100(3M, ESPE,USA) ترمیم شدند. در 30 نمونه جهت مقایسه استحکام باند برشی، سطوح اکلوزال هر دندان با دیسک الماسی ( Diatec,Germany ) به قطر 2/0 میلی متر از 1 میلی متر زیر شیار مرکزی قطع وتیوب های کامپوزیتی بر روی سطح عاج با استفاده از باندینگ های مذکور ، باند شدند. میزان استحکام باند با دستگاه zwick (roel, Germany) و میزان ریزنشت با استریو میکروسکوپ به روش استاندارد اندازه گیری شد.میزان ریز نشست در سه نوع باندینگ و در دولبه اکلوزال و ژنژیوال با آزمون Kruskalwallis و , mann-U-whitney و میزان استحکام باند برشی در سه گروه با آزمون ANOVA و مقایسه چندگانه Tukey مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.

  یافته‌ها: مقایسه میزان ریز نشت در سه گروه نشان داد که کمترین ریزنشت مربوط به SE bond (75/0 ± 1 ) وسپس AdheSE (76/1 ± 8/1 ) و بیشترین میزان ریزنشت مربوط به Prompt-L-pop ( 15/1 ± 15/2) بود و این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار بود. ( 005/0> p )مقایسه میزان استحکام باند برشی نمونه ها نشان داد که بیشترین میزان استحکام مربوط به نمونه SEbond بوده ودو گروه دیگر تقریبا مشابه بودند.میزان اختلاف استحکام باند برشی به لحاظ آماری معنی داربود. (0001> P ).این اختلاف در گروه SEbond حدود 65% بیشتر از باند گروه AdheSE و 68% بیشتر از گروه P-L-P بوده ومیزان استحکام باند برشی AdheSE و P-L-P مشابه بود.

  نتیجه‌گیری : با توجه به محدودیت های این مطالعه در بین باندینگ های مورد استفاده در این تحقیق SE bond se دارای بیشترین استحکام باند برشی و کمترین میزان ریز نشت بود .

  

  کلید‌واژه‌ها: استحکام باند برشی- ریز نشت- باندینگ های عاجی خود اچ شونده .

  وصول مقاله: 13/5/89 اصلاح نهایی: 10/7/89 پذیرش مقاله: 15/8/89

  

واژه‌های کلیدی: استحکام باند برشی- ریز نشت- باندینگ های عاجی خود اچ شونده
متن کامل [PDF 344 kb]   (7591 دریافت)    
نوع مطالعه: مطالعه اصیل | موضوع مقاله: جراحی-


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 3 - ( پاييز 1389 1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها