خلاصه:

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت شیوه‌های مختلف ارایه دروس و تاثیر آن  بر میزان  یادگیری، هدف از این مطالعه مقایسه روش تدریس عملی- تئوری با  تئوری- عملی  بر یادگیری درس مورفولوژی دندان  و رضایتمندی دانشجویان بود.

مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی متقاطع در دو مرحله بر روی 72 نفر از دانشجویان سال دوم دندانپزشکی انجام گرفت، دانشجویان به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(الف و ب) تقسیم شدند، در مرحله اول تحقیق، آموزش دندان سانترال بالا  به گروه الف به روش تئوری- عملی (شاهد) و به گروه ب به روش  عملی-تئوری(تجربی) ارائه گردید در  مرحله دوم و هنگام  آموزش دندان سانترال پایین جای دو گروه عوض شد، در پایان با برگزاری آزمون تئوری، میزان یادگیری دانشجویان سنجیده  شد و یادگیری و رضایتمندی دو گروه با آزمون Mann-U-Whithney مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: از 72 نفر دانشجوی مورد بررسی 49 نفر (68%) مونث و 23 نفر (32%) مذکر بودند، دانشجویان در محدوده سنی 5/1±1/21 سال قرار داشتند در مجموع دو مرحله آزمون، نمره دانشجویان در روش تئوری عملی 1±1/15 و در روش علمی- تئوری1±6/16 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود.(01/0>P) امتیاز رضایت‌مندی دانشجویان از روش تدریس تئوری- عملی 8/0±3/3 و در روش عملی- تئوری 6/0±4/4 بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود. (001/0>P)

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد روش تدریس عملی– تئوری روشی کم هزینه در اصلاح شیوه سنتی سخنرانی در آموزش درس مورفولوژی دندان بوده و  رضایتمندی دانشجویان را نیز افزایش می دهد.