خلاصه:

سابقه و هدف: رادیوگرافی یک ابزار پاراکلینیکی مهم جهت انتخاب روش جراحی مناسب در ناحیه فک و دهان و پرهیز از شکستگی ریشه دندان می‌باشد. این تحقیق برای بررسی دقت رادیوگرافی دنتال پانورامیک جهت تعیین وضعیت دندانهای مولرسوم در مراجعین به بخش رادیولوژی واحد دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1389 انجام شد .

مواد و روش‌ها: مطالعه به روش تشخیصی و بر روی 80 دندان مولر سوم انجام شد. وضعیت نهفتگی، تعداد و چسبندگی ریشه‌ها و انحنای ریشه قبل از جراحی توسط دو مشاهده‌گر روی کلیشه ها و پس از جراحی توسط جراح بررسی و با رادیوگرافی مقایسه شد. محدوده قابل قبول تشخیص انحنای ریشه، اختلاف در محدوده 10± درجه بین رادیوگرافی و جراحی در نظر گرفته شد و قدرت تشخیصی شاخصهای رادیوگرافی با آزمون نسبتها مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: 133 ریشه دندان بررسی شد. میزان انحنای ریشه‌ها 21/9± 154 درجه بود که 81/2% در محدوده قابل قبول قرار داشتند. ارزش پیش‌بینی رادیوگرافی در تشخیص نهفتگی، چسبندگی ریشه‌ها و تشخیص تک ریشه بودن به ترتیب 100%، 79%، 73/3% بود و جهت تشخیص نهفتگی دندان، جدا بودن ریشه‌ها و چند ریشه‌ای بدون به ترتیب 98%، 86/6% و 98% بود. بیشترین ارزش پیش‌بینی رادیوگرافیک مربوط به تشخیص نهفتگی با 100% و کمترین مربوط به تشخیص تک ریشه بودن دندان با 73/3% بود.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد، رادیوگرافی دنتال پانورامیک دقت نسبتا بالایی در نمایش موقعیت و مورفولوژی ریشه دندان مولر سوم دارد.