گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران ، mehdi.rafiei@khuisf.ac.ir
چکیده: (971 مشاهده)
سابقه و هدف: یکی از نگرانی هایی که در مورد درمان ارتودنسی وجود دارد، تحلیل خارجی اپیکالی ریشه میباشد. از این رو هدف از این تحقیق مقایسه ی میزان تحلیل خارجی اپیکالی ریشه ی دندان های خلفی دائمی اندو شده و وایتال بعد از درمان ارتودنسی است. مواد و روش ها:در این مطالعه مشاهده توصیفی- تحلیلی، 112 ریشه دندان از 28 بیمار در محدوده سنی20 تا 30مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشگاه آزاد اصفهان که در یک سمت فک دارای یک دندان خلفی درمان ریشه شده و در طرف مقابل همان دندان را به صورت وایتال داشتند انتخاب شدند.ریشه های دندان مولر اول و دوم ماگزیلا (مزیوباکال و دیستوباکال)، ریشه های دندان مولر اول و دوم مندیبل (مزیال ودیستال) بررسی شدند. دورادیوگرافی پانورامیک، قبل از شروع درمان و حداقل یک سال پس از شروع درمان تهیه گردید و نسبت طول ریشه به طول تاج اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تفاوت معناداری در میزان تحلیل خارجی ریشه های دیستالی (0/001=p) و مزیالی (0/001>p) بین دندانهای اندو شده و وایتال مقابل مشاهده شد ولی بین ریشههای دیستوباکال و مزیوباکال دندانهای خلفی دائمی وایتال فک بالا (0/499=p) ، اندو شده فک بالا(0/249=p) ،ریشه های مزیال و دیستال دندان های خلفی دائمی وایتال فک پایین (0/398=p) ، اندو شده فک پایین( 0/193=p) مشاهده نشد.در مقایسه ی فک بالا و پایین،تفاوت معناداری در میزان تحلیل خارجی ریشه های مزیالی دندان های وایتال (0/075=p.)،ریشه های مزیالی(0/243=p.) و دیستالی(0/324=p.) دندان های اندو شده مشاهده نشد ولی تفاوت معناداری در ریشه های دیستالی در دندان های وایتال مشاهده شد.(0/014=p)که تحلیل در ریشه ی دیستالی فک بالا بیشتر از فک پایین مشاهده گردید. ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی:میزان تحلیل اپیکالی خارجی ریشه پس از درمان ارتودنسی در دندان های خلفی درمان ریشه شده کمتر از دندان های وایتال بود.
