سابقه و هدف:  کشیدن دندان  به صورت یک طرفه به عنوان یک گزینه درمانی بالقوه برای اصلاح مال اکلوژن کلاس دو subdivision پیشنهاد شده است، تا از عوارض جانبی مرتبط با مکانیک نامتقارن اجتناب شد، اما شکل قوس پس از درمان ممکن است متقارن نباشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی دقیق این ناقرینگی در تمامی ابعاد و تعیین اثرات پس از درمان کشیدن پرمولر یک طرفه بر روی قوس دندانی فک بالا در مال اکلوژن های کلاس دو subdivision است.

مواد و روش ها: در این مطالعه cohort گذشته نگر، 34 بیمار که دارای مال اکلوژن کلاس دو subdivision و تحت درمان ارتودنسی ثابت در بیماران بزرگسال با کشیدن دندان قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. پس از این که این افراد از نظر سن و جنس match شدند به دو گروه درمان شده با کشیدن یک طرفه  و کشیدن دو طرفه در فک بالا تقسیم گشته و تقارن قوس دندانی در این دو گروه با استفاده از قالب‌های سه بعدی دیجیتال فک بالا ارزیابی شد. تغییرات قدامی-خلفی، عمودی و عرضی قوس دندانی و میزان جابجایی دندان های مولر و کانین ثبت شد و تغییرات اینکلینشن دندان های اینسایزورها نیز در رادیوگرافی لترال سفالومتری مورد مطالعه قرار گرفت. برای هر شاخص با توزیع نرمال از از آزمون test-T  و k^2  و برای داده های خاص با توزیع غیرعادی از آزمون Mann-u Whitney استفاده شد.

یافته ها: میزان عدم تقارن دندانهای مولر در گروه کشیدن یک طرفه در بعد قدامی خلفی 55/4 میلی متر و در بعد عرضی 0/15 میلی متر بیشتر از گروه کشیدن دوطرفه بود که از نظر آماری معنی دار بود .(0/001 p≤). اما در بعد عمودی مولرها از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان ندادند. میزان عدم تقارن دندانهای کانین در گروه کشیدن یک طرفه در بعد قدامی-خلفی 60/0میلیمتر، در بعد عمودی 0/58 میلی متر و عرضی 0/18 میلی متر بیشتر از گروه کشیدن دوطرفه بود که از نظر آماری معنی دار بود (0/001 p≤) تفاوت شیب دندان های قدامی بالا در دو گروه نیز از نظر آماری معنی دار بود.

نتیجه گیری: تأثیر کشیدن دندان پرمولر یک طرفه بر تقارن فرم قوس دندانی با کشیدن دندان های پرمولر دوطرفه تفاوت معنی داری دارد. با کشیدن یک طرفه روند به شکل قوس باریک تر و جابجایی خلفی در سمت کشیدن است.