خلاصه:
سابقه و هدف: کاربرد روکش استنلس استیل(ssc)  برای درمان پوسیدگی‌ زودرس دندان‌های شیری باعث ایجاد وضعیت نا مطلوبی در زیبایی‌ می شود. برای ونیر کامپوزیت این روکشها روشهای مختلفی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی آزمایشگاهی اثر روش آماده سازی سطح و سیستم باندینگ بر استحکام باند برشی ونیرکامپوزیت باند شده به این روکشها است.
مواد و روش ها: این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی روی120 روکش استنلس استیل انجام شد. روکشها بر اساس نوع روش آماده سازی سطح(بدون آماده سازی سطح، آماده سازی با فرز، آماده سازی با سندبلاست) و نوع باندینگ (alloy primer+Clearfil SE Bond و G Premio Bond) به 6 گروه تقسیم شدند.پس از آماده سازی سطح، اعمال باندینگ و قرار دهی کامپوزیت، نمونه ها تحت آزمون استحکام باند برشی قرار گرفتند. داده­ها توسط آزمون های ANOVA و مقایسه های چند گانه توکی تجزیه و تحلیل شدند. حد معنی داری آماری0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: استحکام باند برشی در گروه هایی که با Alloy Primer+Clearfill SE Bond باند شد (9/13±37/53) نسبت به گروه G Premio (12/34±30/54) بیشتر  بود. 
(0/0001> P). همچنین استحکام باند برشی در آماده سازی سطحی به  روش سندبلاست به طور معناداری بیشتر از دو روش دیگر بود. (0/0001> P)

نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر آماده سازی سطحی به روش سند بلاست و پس از آن کاربرد Clearfill SE Bond+Alloy Primer  و آماده سازی با فرز روی سطح SSC  باند بهتری ایجاد خواهد کرد.