خلاصه:
     سابقه وهدف: با توجه به شایع بودن تغییر رنگ zirconia  monolithic و سرامیکهای گلیز شده IPS-e.max و تحقیقات ناکافی در مورد تغییر رنگ ناشی از دهانشویه های کلر هگزیدین و لیسترین روی این دو نوع ماده مطالعه حاضر با هدف مقایسه این دو دهانشویه بر رنگ مواد مذکور انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه  از نوع تجربی و در شرایط آزمایشگاهی بر روی 38 نمونه  انجام شد. نمونه های   zirconia  monolithic و سرامیکهای گلیز شده IPS-e.max آماده سازی شدند. رنگ اولیه آنها بوسیله دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه گیری و ثبت شد نمونه ها به طور تصادفی به گروههای دهانشویه کلرهگزیدین،لیسترین (9=n) در دو گروه  و آب مقطر (1=n  در دو گروه) تخصیص داده شدند. نمو نه ها به مدت 7 روز،هرروز 2 دقیقه، در کلرهگزیدین 0/2 درصد،لیسترین زیرو و آب مقطر غوطه ور شدند و در فاصله غوطه ور سازی داخل بزاق مصنوعی نگهداری شدند رنگ ثانویه مجددا با دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شده و (ΔE*ab 4) گروه با آزمون کروسکال والیس مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
یافته ها:  هر دو نوع سرامیک بعداز غوطه ور سازی در دو نوع دهانشویه و آب مقطر دچار تغییر رنگ شدند. مقادیرΔE  دو ماده پس از قرار گیری در کلرهگزیدین

 0/11 ± 0/16zirconia  monolithic (ΔEو سرامیکهای گلیز شده
(0/39+0/14 IPS-e.max(ΔE=) نسبت به رنگ سنجی اولیه تفاوت معنی داری را نشان می دهد.(0/001> p) همچنین مقادیر ΔE ،دو ماده پس از قرار گیری در لیسترین( زیرکونیای   و سرامیکهای گلیز شده
(0/29 +0/48) IPS-e.max(ΔE= نسبت به رنگ سنجی اولیه تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد(.0/6 p).  و آزمون کروسکال والیس نشان داد که این تفاوت ΔE چهار گروه از لحاظ آماری معنی دار است  (0/02> p)
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد ثبات رنگ هر دو گروه zirconia  monolithic و سرامیکهای Ips.emax از نظر کلینیکی در محدوده قابل قبول بود.